Ματσόνι, Γκουίντο

(Guido Mazzoni, Μοντένα 1450 – 1518). Ιταλός γλύπτης. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως οργανωτής λαϊκών εορτασμών και πανηγυριών. Το 1475 φιλοτέχνησε το πρώτο του γλυπτό που ονομάζεται Ο Χριστός νεκρός, για έναν ναό της μικρής πόλης Μπουσέτο, ενώ αργότερα δημιούργησε την Πιετά (1477-80, Σαν Τζοβάνι Μόντενα). Στη συνέχεια (1491) κλήθηκε στη Νάπολη από τον Φερδινάνδο Α’ για την κατασκευή της προτομής του (Εθνικό Μουσείο, Νάπολη) και εκεί εμπνεύστηκε την Αποκαθήλωση (Μόντε Ολιβέτο, Νάπολη). Αργότερα, τον κάλεσε ο Κάρολος Η’ στη Γαλλία, όπου φιλοτέχνησε ένα άγαλμα, το οποίο κόσμησε αργότερα τον τάφο του βασιλιά (καταστράφηκε πολύ αργότερα, τον 18ο αι.). Το 1507 επέστρεψε στην Ιταλία αλλά μετέβη στη Γαλλία έπειτα από πρόσκληση του Λουδοβίκου IB’, για τον οποίο φιλοτέχνησε δύο αγάλματα, τα οποία κοσμούν τον πύργο του Μπλουά. Το 1516 επέστρεψε στη γενέτειρά του, στην οποία έγινε δεκτός με μεγάλες τιμές, και ασχολήθηκε με τερακότες, που διακρίνονται για τον έντονο ρεαλισμό τους. Το έργο του Μ. διακρίνεται για τον πετυχημένο συγκερασμό του γοτθικού ασκητικού πνεύματος με την κομψότητα της τέχνης της Τοσκάνης. Έργα του (κυρίως θρησκευτικής θεματολογίας) βρίσκονται στη Ρέτζιο Εμίλια, στην Κρεμόνα κ.α. Ο Μ. είναι γνωστός ως Παγκανίνο (Paganino) και Μοντανίνο (Modanino).